به گزارش “دانشجوآزاد” به نقل از گروه دانشگاه خبرگزاری فارس، ۱۴۰ دفتر بسیج دانشجویی در نامه‌ای خطاب به آخوندی وزیر راه و شهرسازی ضمن انتقاد از ساختار فرسوده و کهولت زده فنی و مدیریتی راه آهن کشور بیان شد: یکی از ابهامات موجود در این بین، ادعاهای مطرح شده پیرامون ارتباط ذی نفعانه یکی از مقامات ارشد راه آهن وزارتخانه شما و همسر وی با شرکت «مهاران» است که انتظار می رود هر چه سریعتر شفاف سازی قابل قبولی از طرف حضرتعالی در این رابطه صورت گیرد.

در ابتدای این نامه خطاب به آخوندی آمده است: حادثه‌ای که روز جمعه مورخ پنجم آذرماه در منطقه هفت‌خوان موجب جان باختن جمعی از هموطنانمان گشته و کام ملت ایران را تلخ نمود بهانه ای شد تا نکاتی را پیرامون این حادثه و ایضا برخی دیگر از امور مرتبط با وزارتخانه تحت مدیریت شما یادآور شویم.

در بخش دیگری از این نامه بیان شد: فاجعه روز جمعه نشان داد که ساختار فرسوده و کهولت زده فنی و مدیریتی راه آهن کشور همچنان به حال خود رها گشته و علی‌رغم نیاز این صنعت به توجه و سرمایه گذاری ملی، اکثر بودجه حمل و نقل کشور صرف اموری غیر ضروری مانند قراردادهای ده‌ها میلیارد دلاری خرید هواپیما می‌شود که تنها درصد ناچیزی از افراد از آن استفاده می‌نمایند.

در بخش دیگری از این نامه تاکید شد: صنعت حمل و نقل ریلی علاوه بر جلب و پوشش سطوح به مراتب گسترده تری از تقاضای مشتریان حمل و نقل در کشور  استعداد ایفای نقشی موثر را در درونزایی ملی ، اشتغال‌زایی و فعالیت بنگاه های تولیدی و خدماتی دارا می‌باشد.

در این نامه مطرح شد: با نگاهی ساده به شواهد موجود از مراکز مدیریتی و کنترل و نگهداری راه آهن می‌توان دریافت که عدم وجود ساختار سازمانی مقتدر و منسجم باعث از میان برداشته شدن تضمین اجرایی مقررات ایمنی و استانداردهای مربوطه گردیده که بروز آن در فاجعه روز جمعه کاملا مشهود بود.

در ادامه این نامه بیان شد: حادثه  روز جمعه مبنی بر برخورد دو قطار در منطقه «هفت خوان» و حادثه برخورد دوقطار در سال ۹۳ در منطقه  امروان، وقایعی نیستند که بتوان با محدود کردن آن به قصور یک یا چند پرسنلِ جزء، از بار مسئولیت آن شانه خالی کرد. برخی از مراکز تعمیر ناوگان در شهرستان ها با سهل انگاری در وظایف محوله اسباب بروز چنین وقایعی را پدید می آورند.

 ۱۴۰ دفتر بسیج دانشجویی در نامه خود با طرح این سوال که وزارت خانه تحت امر شما چه تمهیداتی را به منظور جلوگیری و برخورد با چنین روندی اندیشیده است؟ خطاب به آخوندی بیان کرد: به چه دلیل حتی در برخی مواردِ گزارش شده، بازرسان امر در بازرسی از این واحد‌ها با برخوردی مواجه می شوند که بعضا ممکن است از ادامه  بازرسی منصرف گردند؟!

همچنین در بخش دیگری از این نامه اظهار شد: بدنه  عظیم و در عین حال مظلوم راه آهن کشور نیز مانند دیگر طرح هایی چون مسکن مهر ، مسکن روستایی و . . . که از اهم نیازهای مورد توجه قشر متوسط کشور است به حال خود رها شده و هنوز که هنوز است بعد از سه سال مشخص نیست که توجه وزارت راه و شهرسازی معطوف چه مسائلی است!

 ۱۴۰ دفتر بسیج دانشجویی خطاب به آخوندی خاطر نشان کرد:  در تاریخ نزدیک به ۸۰ ساله راه آهن ایران چند سانحه ریلی سراغ دارید که طی آن بیش از ۶ مسافر کشته شده باشند! حال آنکه در دوران مدیریت شما ده ها نفر تنها در یک حادثه  ریلی تلف شده و به طور کامل سوختند!

در بخش دیگری از این نامه بیان شد: آقای وزیر! ضعف های مدیریتی موجود در راه آهن دست به دست یکدیگر داد تا حادثه اسفناک روز جمعه رقم بخورد نه صرفا یک خطای انسانی.

 ۱۴۰ دفتر بسیج دانشجویی در نامه خود خاطر نشان کردند: نقص فنی مبتنی بر یخ زدگی سیستم ترمز قطارِ سمنان_مشهد در منطقه‌ای نه چندان سردسیر چه جایگاهی در ناوگان ریلی کشور ما دارد، حال آنکه در مناطق به مراتب سردتر در جهان شاهد چنین مواردی نیستیم؟! ضمن اینکه در کمتر از ۲۴ ساعت پیش از سانحه، مدیرعامل راه آهن شمال شرق خطر یخ زدگی سامانه ها در منطقه وقوع حادثه را گوشزد کرده بود.

در ادامه این نامه آمده است: به چه دلیل تا یک ساعت پیش از برخورد، هیچ گونه امداد فنی به قطار معیوب و متوقف شده در مسیر نرسید؟ به چه دلیل مسئولین امر و معاونین حضرتعالی علت حادثه را تنها تغییر شیفت مسئول کنترل اعلام کردند، حال آنکه به گفته  نائب رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس ۱۳ دقیقه زودتر از تغییر شیفت، دستور کتبی حرکت به قطار دوم ابلاغ شده بود؟!

 ۱۴۰ دفتر بسیج دانشجویی در نامه خود تصریح کرد: چرا سامانه  ایمنی و کنترل ATC که برای چنین روزهایی ده ها میلیون یورو خرج آن کرده بودید نتوانست از چنین فاجعه مرگباری جلوگیری به عمل آورد؟! با وجود تجربه اتفاقی مشابه حادثه روز جمعه در سال ۹۳، در همان منطقه، وقوع مجدد چنین حادثه  دردناکی در ابعاد وسیع‌تر و با تلفات بیشتر چه توجیهی دارد؟

در ادامه این نامه خطاب به آخوندی مطرح شد:  پروژه نصب و راه اندازی سیستم ATC از دو جهت عاملی مثبت بود اول اینکه لزوم راه اندازی یک سیستم ایمنی در حوزه سیگنالینگ ریلی با فناوری روز دنیا در راه آهن ما به چشم می خورد و دوم اینکه سعی شد این کار با اتکا به توان صنعتی داخل صورت گیرد؛ لکن در این مورد نکاتی مبهم و سوال برانگیز به چشم می‌خورَد.

همچنین در این نامه آمده است: پروژه  راه اندازی سیستم ATC سابقا در وزارت راه به مناقصه گذاشته شده بود و راه آهن فدرال روسیه با قراردادی به مبلغ ۲۸ میلیون دلار برنده  این مناقصه شد، لکن بر خلاف اصول رایج در قراردادهای بین المللی این پروژه از طرف روسی بازپس گرفته شده و طی قرارداد جدیدی به ارزش بیش از ۳۵ میلیون یورو به شرکت «مهاران» واگذار گشت! شرکتی که طبق شواهد موجود تخصص کافی و لازم را در این حوزه نداشت.

در ادامه مطرح شد: پس از این، راه آهن تحت مدیریت شما در اقدامی پر ریسک نخستین راه اندازی سیستم مذکور را در یکی از پر ترافیک ترین خطوط ریلی کشور به شرکت «مهاران» واگذار نمود بدون اینکه هیچگونه تجربه فنی و اجرایی یاری‌گر این شرکت در این طرح باشد. یکی از ابهامات موجود در این بین، ادعاهای مطرح شده پیرامون ارتباط ذی نفعانه یکی از مقامات ارشد راه آهن وزارتخانه  شما و همسر وی با شرکت «مهاران» است که انتظار می رود هر چه سریع‌تر شفاف سازی قابل قبولی از طرف حضرتعالی در این رابطه صورت گیرد.

 ۱۴۰ دفتر بسیج دانشجویی در نامه خود بیان داشتند: آیا میان برهم زدن روند اصولی مناقصه بین المللی به نفع شرکت «مهاران» و حضور احتمالی افراد ذی نفعِ این شرکت در بالاترین لایه های مدیریتی راه آهن رابطه ای وجود دارد؟! آیا واگذاری پروژه ATC به شرکتی بدون تجهیزات، تجربه و دانش کافی نیز ناشی از رانت های سازمانی و حزبی است؟!

در بخش دیگری از این نامه تاکید شد: طبق اعلام منابع مرتبط، در دو سالی که از افتتاح بهره برداری از سیستم ATC می گذرد تا کنون بیش از ۲۷۰۰ مورد خطا از این سامانه گزارش گردیده که روزانه چندین مرتبه خطا را شامل می‌‌شود. این خطاهای مکرر باعث شد تا اجازه  خاموش کردن سیستم ATC در موارد لازم به اپراتور CTC داده شود! با چه منطقی فعال یا غیرفعال نمودن سیستمی که صدها میلیارد تومان خرج آن شده و قرار بود جایگزین لایه های ایمنی در خطوط ریلی گردد به واسطه عملکرد بسیار ضعیف به دست یک اپراتور ساده سپرده می شود؟!

در این نامه خطاب به آخوندی آمده است: شما و مدیران تحت امرتان یک خطای انسانی را عامل فاجعه هفت‌خوان اعلام کردید و بدین واسطه چند پرسنلِ جزء شامل اپراتور های کنترل ترافیک و لکوموتیورانان دستگیر شدند و سرانجام نیز اپراتور CTC خط تهران مشهد عامل مقصر این حادثه اعلام شد؛ لکن بدون شک قهرمانان صنعت راه آهن همین پرسنل مظلوم و زحمت کش هستند. در طول مدت مدیریت حضرتعالی و راه اندازی سیستم ذکر شده تنها همین پرسنل دلسوز بودند که جور خطاهای سرسام آور سامانه  ایمنی پرخطای شما را بر دوش کشیدند و اگر نبود تخصص، مهارت و تجربه  این افراد، ایران اسلامی باید هر روز به سوگ چندین حادثه هفت خوان می نشست!

همچنین در این نامه آمده است: مع الاسف تکرر قصور و اشتباهات در پیاده سازی سامانه  ATC و تخطی های مکرر از استاندارد های موجود برای نصب چنین تجهیزاتی باعث ثبت روزانه چندین مورد ازکارافتادگی این سیستم گشت که صحبت در این باره محافل تخصصی مربوط به خود را می طلبد. نکته  خطرناک تر این که با وجود چنین پرونده غیر قابل قبولی از شرکت و سامانه مورد بحث، قرارداد دیگری به ارزش حدودی ۱۰۰ میلیون دلار با همین شرکت به منظور تجهیز دو خط دیگر ریلی به سیستم ATC در حال انعقاد است. آیا چنین روندی فرضیه انعقاد قرارداد های رانت محور در صنعت ریلی را تقویت نمی نماید؟!

در بخش دیگری از این نامه تاکید شد: موارد مذکور تنها گوشه ای از شواهدی است که نشان دهنده ضعف مشهود در ساختار مدیریت ریلی کشور است. تنها در هفته  گذشته سه سانحه مرگبار ریلی تجربه شد و این فقط سوانحی است که توسط رسانه ها منتشر شده اند . این در حالی است که سابقا خبر انعقاد قراردادی میان راه آهن جمهوری اسلامی با یک شرکت آلمانی به منظور طراحی و بازنگری ساختار مدیریتی راه آهن منتشر گردیده بود.

 ۱۴۰ دفتر بسیج دانشجویی در نامه خود بیان داشتند: جناب وزیر! آیا طراحی ساختار مدیریتی و سازمانی راه آهن نیز مستلزم ورود و اعمال نظر شرکت های خارجی است؟ آیا شدت گرفتن سوانح متوالی صنعت ریلی کشور نیز ارمغان مدیریت و برنامه ریزی این دست شرکت های اروپایی است؟! از ابتدای سال ۹۵ تا کنون هفت سانحه  ریلی رسانه ای شده گریبانگیر ایمن ترین سامانه حمل و نقل کشور یا همان حمل و نقل ریلی گردیده است و حال سوال اینجاست که آیا تعداد واقعی حوادث ریلی محدود به همین تعداد است یا خیر.

در بخش دیگری از این نامه مطرح شد: تفکر کنونی حاکم بر دولت مبنی بر امید مفرط به خارج از مرز ها وزارت راه و همچنین صنایع وابسته منجمله صنعت ریلی را نیز درگیر خود ساخته است. به چه دلیل در راه آهن ما حتی طبخ غذای مسافران نیز باید به یک شرکت بیگانه اتریشی سپرده شود؟ آیا شما توان داخلی را حتی از طبخ « آبگوشت بزباش » نیز قاصر می‌بینید ؟! در حال حاضر از بین چندین کارخانه واگن سازی موجود در کشور , تنها درصد کمی مشغول به فعالیت بوده و باقی این ظرفیت در وضعیت راکد یا در آستانه تعطیلی به سر می برند لکن در چنین اوضاعی تلاش هایی به منظور انعقاد قرارداد با کشور های خارجی به منظور خرید واگن در وزارت خانه تحت مدیریت شما مشاهده شده است.

همچنین در این نامه بیان شد: نمونه دیگر این رویه قابل تامل را می توان در واگذاری معماری حاشیه آزادراه تهران شمال به یک شرکت ایتالیایی مشاهده نمود. آیا شما توان متخصصین و دانشکده های معماری کشور را نیز عاجز از ایفای نقش در پروژه های جاری کشور می پندارید؟ جدای از این موضوع آیا شرکتی بیگانه، در خوشبینانه ترین حالت نیز توانایی پیاده سازی معماری با سبک اسلامی ایرانی و فراخور اقتضائات فرهنگ مردم ما را خواهد داشت؟ آیا حتی به منظور پیاده سازی چنین پروژه هایی نیز خروج ارز از کشور و چشم پوشی از توان داخلی باید فریضه انگاشته شود؟! موارد مذکور نمونه هایی از رویه ناصواب جاری در وزارت راه است که بی شک با روح اقتصاد مقاومتی و رشد و درونزایی ملی در تضاد کامل می‌باشد.

در این نامه آمده است: جناب آقای آخوندی ! متاسفانه در حال حاضر اولویت ها در وزارتخانه تحت امر شما دستخوش تغییر گردیده حال آنکه امور و دغدغه های مربوط به مستضعفان و اقشار متوسط و ضعیف باید در صدر اولویت های هر نهاد و سازمانی در جمهوری اسلامی قرار گیرد. آیا این صحیح است که بودجه های میلیارد دلاری که کسر قابل توجهی از درآمد سالانه  کشور را تشکیل می دهد صرف خرید بی رویه  ناوگان هوایی گردد و در عین حال صنعت ریلی کشور در چنین وضعی رها شده یا مسکن مهر از سوی حضرتعالی طرحی « مزخرف» قلمداد گردد؟! ناوگان هوایی که تنها دو درصد افراد در کشور از آن استفاده می کنند و در مقابل، مسکن مهری که تا کنون میلیون ها خانوار را تحت پوشش خود قرار داده.

 ۱۴۰ دفتر بسیج دانشجویی خطاب به آخوندی مطرح کردند: مسکن مهر را خلاف مصالح میلیون ها مستضعف محتاج مسکن یافتید یا منافی منافع شرکت های متعدد عمرانی و اقتصادی تحت تملکتان که آن را طرحی «مزخرف» قلمداد می نمایید ؟! تغییر اولویت آنجاست که بهیود سیاحت و آسمان گردی قشری محدود بر سقف بالای سر اکثریت مستضعف جامعه ارجحیت پیدا کند. آیا این صحیح است که ۹۸ درصد صنعت حمل و نقل کشور که مبتنی بر جابجایی ریلی و جاده ای است به حال خود رها گشته و افتخار شما ورود ناوگان هوایی و عکس انداختن با هواپیماهای ایرباس باشد؟!

در این نامه خطاب به وزیر راه و شهر سازی تاکید شد: انتظار می رفت لااقل تجربیات و مسئولیت های گذشته  شما در حوزه مسکن علاجی بر مشکلات کنونی مسکن کشور باشد؛ مردم ما هنوز وعده های شما در ارتباط با مسکن اجتماعی ، مسکن مهر، مسکن روستایی و … را از یاد نبرده‌اند. هم اکنون مسکن اجتماعی در چه وضعیتی است؟ طرح مسکن روستایی را با چه دلیل موجهی متوقف نمودید؟

همچنین آمده است: اگر در دوره وزارت شما ماهانه تنها یک درصد از میزان باقیمانده مسکن مهر اجرایی شده بود تا کنون این طرح به اتمام می رسید. متاسفانه طرح های مسکن امید و مسکن قسطی هم اوضاع بهتری ندارند. جناب آقای آخوندی! مردم ما مشتاقند بدانند که شما رکود جاری در صنعت مسکن و ۱۰۲ صنعت وابسته به آن و به تبع بیکاری صدها هزار نفر از صاحبان مشاغل مرتبط را چگونه توجیح می نمایید. ظاهرا شرکت مکرر در کنسرت های موسیقی و اپرای عروسکی نزد شما و معاونینتان اهم از مسائل جاری و ستادی وزارتخانه ی پرمشغله ای همچون وزارت راه می باشد!

در بخش دیگری از این نامه آمده است: امیدواریم که در این چند نفس باقی مانده از عمر دولت یازدهم تصحیح سیاست های اشتباه و اصلاح سوءمدیریت های مخرب را جایگزین روند کنونی نمایید و ملت ایران شاهد بهبود هرچه سریع تر اوضاع کنونی و رویه ی قابل تامل جاری باشند.

در انتهای این نامه بیان شد: همچنین از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی خواستاریم تا با توجه به موارد فوق الذکر و دیگر مسائل مربوط به کارنامه وزارت راه در دوره کنونی از هیچ تلاشی جهت استیلای مردم به حقوق بر زمین مانده شان فروگزار ننمایند.