به گزارش “دانشجوآزاد” به نقل از ایسنا، “SN 1006 ” یک ابر نواختر است که در اوایل سال ۱۰۰۶ میلادی دیده شده و فاصله آن از زمین ۷۲۰۰ سال نوری و درخشان‌ترین پدیده ستاره‌ای است که تاکنون مشاهده شده این ابرنواختر در صورت فلکی گرگ بین ۳۰ آوریل و ۱ می سال ۱۰۰۶ در چین، مصر، عراق، ژاپن، سوییس و احتمالا آمریکای شمالی دیده شد و به آن لقب ستاره مهمان را دادند.

این ابرنواختر در متون ستاره شناسی در دوران اسلامی و چین توصیف شده‌ است که منجم مصری علی ابن رضوان از جمله کسانی بود که آن را توصیف کرده است.

یکی دیگر از کسانی که مستنداتی از مشاهدات خود درباره این ابرنواختر مطرح کرده است، ابن سینا بوده که در سالهای ۹۸۰ تا ۱۰۳۷ میلادی در ایران کنونی زندگی می کرده است.

حال پس از گذشت سالها، یک گروه سه نفره از ستاره شناسان آلمانی مشاهدات جدید دانشمند ایرانی ابن سینا را کشف کردند که تا به حال هرگز مستند نشده است.

به گفته این محققان، مشاهدات بوعلی سینا می‌تواند نقش بسزایی در درک بیشتر پژوهشگران از این ابرنواختر ارائه کند، چرا که این دانشمند برجسته حتی شکل و مسیر حرکت این ابرنواختر را به دقت شرح داده است.

مشاهدات انجام شده نشان می‌دهد که SN 1006 طی یک دوره سه ماهه روشن‌تر از زهره بوده به قدری که می‌توانستند آن را در نور روز مشاهده کنند.

جمعی از محققان دانشگاه کورنل، بخشی از کتاب القاعده شفا (کتاب شفا) ابن سینا را ترجمه کرده‌اند. این کتاب یک کار عمده فلسفی است که در حدود سالهای ۱۰۱۳ میلادی تا ۱۰۲۳ نوشته شده و محققان دریافتند که ابن سینا در این کتاب به توصیف رویداد ۱۰۰۶ پرداخته است.

در این مقاله اشاره شده که این مشاهدات برای شاگردان ابن سینا مفید بوده و اطلاعات بیشتری را در کنار مشاهدات پیشین ارائه می‌دهد.