وی افزود: در طرحم راهکار جدیدی را برای مقابله با خالی شدن سریع شارژ باتری‌های خودروهای برقی که مانع اصلی فراگیر شدن آنها نیز محسوب می‌شود، ارائه کرده بودم.

محمدی ادامه داد: راهکار جدید این بود که برای افزایش انرژی الکتریکی باتری اتومبیل‌های برقی از بادی که در اطراف اتومبیل به علت حرکت خودرو ایجاد می‌شود، استفاده کنیم. مکانیزم این طرح چیزی شبیه نیروگاه‌های بادی بود.

این مخترع ایرانی گفت: در آن زمان معاون وقت سازمان محیط زیست در جواب نامه من اعلام کرد که این طرح با اصل بقای انرژی مغایرت داشته و عملی نیست، استدلال وی نیز این بود که چون این انرژی را خود خودرو تولید می‌کند پس منشا بیرونی نداشته و امکان استفاده ندارد زیرا در این صورت اصل بقای انرژی نقض می‌شود ولی متاسفانه به این موضوع توجه نشده بود که قصد این طرح، استفاده مجدد از انرژی (انرژی که بصورت باد در اطراف خودرو ظاهر می‌شود) در حال هدر رفتن خودروها بود و در واقع هدف اصلی طرح من افزایش راندمان ماشین‌های برقی بود.

این محقق ایرانی افزود: در آن زمان به من وامی هم تعلق نگرفت که بتوانم حقانیت طرحم را اثبات کنم در حالی که پس از ۱۳ سال حالا یک محقق کره‌ جنوبی همین طرح را  ارائه کرده و به  مرحله اجرا درآورده و بسیار مورد استقبال قرار گرفته است.

محمدی گفت: چرا طرح‌های ابتکاری جوانان این مرز بوم بدون ارزیابی دقیق باید رد شود تا سال‌ها بعد شاهد آن باشیم که همان طرح توسط دیگر کشورها اجرایی و تکنولوژی‌اش  به قیمت گزاف به کشور ما فروخته شود.

انتهای پیام/