به گزارش “دانشجو آزاد” به نقل از بیتوته:مردم استان کرمان هم مانند سایر هموطنان خود سال نو را با آداب و رسوم خاصی آغاز می کنند. برخی از این آداب هنوز در بین مردم مرسوم هستند اما برخی دیگر در طول زمان به فراموشی سپرده شده اند. خانه تکانی از آداب مرسوم در بین مردم کرمان است؛ در روزگار قدیم قبل از عید مردم خانه تکانی می کردند و اگر اتاقها به علت دودزدگی در ایام زمستان سیاه شده بود حتما آنها را مجددا کاهگل می کردند.
مردم براین باور بودند که اگر این کار را انجام ندهند تا پایان سال جدید همه چیز در زندگی برای آنها به شکل نامطلوبی اتفاق خواهد افتاد. آماده کردن لباس نو از دیگر موارد مرسوم شب عید است به طوری که در گذشته اگر بزرگترها توانایی خرید لباس نو برای خودشان نداشتند حتما دست کم برای کودکان یک تکه لباس نو میخریدند.
سهن (sehen) ریختن و پختن کماچ و سمنو از جمله آداب قدیمی و مراسم خاص مردم استان کرمان قبل از ایام عید است. برای این کار گندم را دو سه روز در آب خیس می کردند و سپس آب را خالی کرده یک شب آن را در قابلمه در بسته قرار میدادند تا جوانه بزند سپس جوانه ها را داخل یک سبد یا کیسه قرار میدادند و هر روز آن را خیس می کردند تا جوانه ها کاملا در هم فرو روند، سپس جوانه های در هم تنیده شده را خشک و آرد می کردند و از آن نوعی کماچ به نام “کماچ سهن ” و “سمنو” می پختند.
یکی از رسوم مردم کرمان در نوروز پختن سمنو است
خیرات کردن شیرینی، غذا و میوه بر مزار مردگان در روز پنجشنبه آخر سال که به آن عید مردهها میگویند از دیگر آیینهای قدیمی نوروز در استان کرمان است.
مردم استان کرمان از قدیم به هنگام تحویل سال سفره پهن می کردند و هر چه در منزل داشتند از کماچ، نان و سبزی گرفته تا شیرینی و آجیل و تخم مرغ رنگ شده بر سر سفره قرار میدادند و بر این باور بودند که به هنگام تحویل سال تخم مرغ رنگی روی آینه تکان می خورد.
در گذشته در برخی از نقاط استان کرمان مردم باور داشتند که زمان تحویل سال تمام آبهای جاری برای یک لحظه میایستند و اصطلاحا به آن “خواب آب ” میگفتند. در برخی از شهرستانها مانند سیرجان موقع تحویل سال اقدام به رشته بری و پختن آش با آن میکنند و باور دارند که با این کار سررشته زندگی تا آخر سال به دستشان خواهد بود.
در قدیم کسانی که با سواد و یا در اصطلاح عامیانه ملا بودند هنگام تحویل سال قرآن می خواندند و سکه ای به عنوان برکت به بقیه می دادند.
در بعضی از مناطق استان کرمان دعای مخصوص تحویل سال را با زعفران و گلاب بر بدنه یک کاسه چینی می نویسند سپس از آن شربت درست می کنند و برای سلامتی اعضای خانواده در طول سال همگی از آن مینوشند.
در دید و بازدیدهای عید مردم این استان سعی می کنند ابتدا به دیدن خانوادههای عزادار و کسانی که به تازگی عزیزی را از دست دادهاند بروند.
اگر از زمان عزاداری این خانواده ها مدت زیادی گذشته باشد اقدام به عوض کردن لباسهای مشکی افراد خانواده به وسیله لباسهای اهدایی خود میکنند.
عید دیدنی کوچکترها از بزرگان فامیل و هدیه دادن بزرگان به بچه ها را از دیگر آداب مرسوم عید نوروز در استان کرمان است.
در برخی شهرستانها از جمله شهر بابک، سیرجان و بم مردم شنبه اول سال به گردش و تفریح میروند و اقدام به پختن آش می کنند.
بسیاری از مردم کرمان قبل از عید به تعداد افراد خانواده و بعضی دیگر یک ظرف سبزه درست میکنند. در قدیم مردم روز قبل از عید تکه ای سبزه از باغها یا بیابانها می آوردند و آن را با گِل بالای سر در منزلشان می چسباندند و بر این باور بودند که برای شگون و خوش یمنی روز اول سال چشمشان به سبزه بیفتد.
گره زدن سبزه در سیزده بدر از آیینهای سنتی مردم استان کرمان است
در روز ۱۳ فروردین نیز سبزه ها را به خارج از خانه می برند و برای رفع بلا در آبروان یا سر چهار کوچه می ریزند. مردم استان کرمان از قدیم روز ۱۳ فروردین را نحس می شمردند و برای رفع نحوست آن به دامان کوه و دشت پناه می بردند. عده ای حتی تا ۱۳ فروردین به مسافرت نمی رفتند و باور داشتند که سیزده گیر میشوند. در حال حاضر این باورها بسیار کمرنگ شده و مردم دیگر بسیاری از آنها را از دست داده اند.
در قدیم مردم کرمان سالی یک بار پلو میخوردند و به همین دلیل آن یک بار را به شب عید اختصاص می دادند.
آنها عقیده داشتند هرکس شب عید باید حتما در منزل خودش بسر ببرد و بر این باور بودند که اگر در موقع سال تحویل در خانه خودشان نباشند تا آخر سال مرتبا این طرف و آن طرف خواهند بود.
گره زدن سبزه از آیینهای سنتی مردم استان کرمان است برخی هنگام گره زدن سبزه این شعر را میخواندند “سیزده به در ۱۴ به تو از این کتو به اون کتو درد و بلام توی کتو” و منظورشان از کتو سوراخی که بین گرهها بوجود میآمد، بود.
دخترهای دم بخت نیز به هنگام سبزه گره زدن از روی شیطنت و برای شگون میگفتند: امسال اومدم کلیتو (مقنعه) به سر، سال دیگه بچه بغل، خونه شوهر.
برخی از شهر بابکیها روز ۱۳ بدر ۱۴ سنگ جمع میکنند و در سوراخی قرار میدهند سپس در آن را میبندند و باور دارند با این کار تمامی بلاها از آنها دور میشود.