به گزارش “دانشجو آزاد” به نقل از «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ بهتر دیدیم که بازنشر منویات امام و رهبری را در قالب سوال هایی که امروزه شاید در ذهن بیشتر دانشجویان و دانشگاهیان باشد مطرح کنیم تا جامعه دانشجویی کشور بداند آنچه به نام خط امام(ره) گفته می شود با آنچه امام خود گفته است متفاوت است، متفاوت است ومتفاوت است….

آقا روح ا.. (ره): نمایندگان از خوی کوخ نشینی بیرون بروند آن روز باید فاتحه کشور را بخوانیم
* تفاوت عمده مجالس قبل از انقلاب با مجلس شورای اسلامی در چیست؟چه مجلسی در شان انقلاب اسلامی است؟
ما نمی خواهیم یک مجلس اعیان درست کنیم. مجلس سنا را، مجلس اعیان به آن می گویند. ما می خواهیم اعیان را از بین ببریم، آدمشان کنیم آنها را. آن اعیانی که درمجلس سنا نشستند و آن قدر خیانت به مملکت ما کردند، آن مجلس را ما اصال بستیم درش را. مجلس شیوخ و مجلس اعیان و مجلس سنا؛ اینها یک دسته مفتخواری بودند. پیرمردهای آخر عمرشان بعد از همه خیانتها، پیرمردهایی بودند که آنجا می رفتند جمع می شدند و – عرض می کنم – شاید رفیقش هم که نشسته بود راجع به اینکه دوایش چه است یا غذایش چه است صحبت می کرد و پول این ملت را می خورد. این را درش را ملت بست.

تا آنجایی که من شاهد انتخابات در ایران بودم، از زمان قبل از رضاشاه، سالهای طولانی که شاهد بودم انتخابات را، انتخاب آزاد در ایران نبود. منتها انتخابات یک وقت بازور خوانین بلاد و مالکین بلاد انجام می گرفت، و زمان رضاشاه که دست آنها کوتاه شد، تحت کنترل رضاشاه بود، و دیگر مجلسی در کار نبود به جز انتصاباتی که از اشخاص معلوم، و در زمان محمدرضا بدتر از او شد.۵۸/۱۲/۲۱

این قدم آخری است که ملت ما باید با شایستگی هر چه تمامتر این قدم را بردارند. و توجه داشته باشند که دوره های سابق که دوره طاغوت بود، برای انتخابات در عین حال که انتخاباتی در کار نبود، لکن کارهای طاغوتی انجام می گرفت. و حال باید همه آقایان متوجه باشند که دولت اسلامی است. جمهوری اسلامی است و مجلس، مجلس اسلامی است. و باید اخالق همه در انتخابات، همه اخلاق  اسلامی باشد. و افرادی را انتخاب کنید که متعهد به اسلام، شرقی و غربی نباشند. بر صراط مستقیم انسانیت و اسلامیت باشند.۵۸/۱۲/۱۲

*  ملت در انتخاب نمایندگان توجه اصلی شان باید به چه مسائلی باشد؟
باید ما با اسم گول نخوریم، ببینیم چه می کند، ببینیم سابقه این چیست، ببینیم کتابهایی که اینها می نویسند محتوایش چیست، ببینیم تبلیغاتی که اینها می کنند چه تبلیغ می کنند. مجرد اینکه بگوید من مسلمم که فایده ندارد با ادعا. الان همه می گویند ما مسلمیم، همه می گویند ما انقلابی ایم، کسی نیست که بگوید من انقلابی نیستم، هر که می گوید من انقلاب را درست کرده ام. این ملت بیچاره، این ملت بزرگ ما، این ملتی که با دست خالی رفت توی میدانها و توی خیابانها و مشتش را پر کرد و مخالفت کرد با رژیم سابق و با همه ابرقدرتها و مطلب را به اینجا رساند، حال من آمده ام، می نشینم می گویم من رهبر شماهستم. تو غلط می کنی که هستی. یا آن می گوید که نه، ما این کار را کردیم.

آخر کجا این کار را کردید؟ اگر یک دزدی را یک جایی کشتند، از طایفه شما بود، آن وقت شما می شوید انقلابی ؟! ۶۷/۱/۱۱

* چه نماینده ای به درد مجلس شورای اسلامی جمهوری اسلامی ایران می خورد؟
شما ملاحظه کرده اید، تاریخ مرحوم مدرس را دیده اید: یک سید خشکیده الغر- عرض می کنم – لباس کرباسی – که یکی از فحشهایی که آن شاعر به او داده بود، همین بود که تنبان کرباسی پوشیده – یک همچو آدمی در مقابل آن قلدری که هر کس آن وقت را ادراک کرده می داند که زمان رضاشاه غیر زمان محمد رضا شاه بود. آن وقت یک قلدری بود که شاید تاریخ ما کم مطلع بود، در مقابل او همچو ایستاد، در مجلس، درخارج که یک وقت گفته بود: سید چه از جان من می خواهی؟ گفته بود که می خواهم که تو نباشی، می خواهم تو نباشی! این آدم که – من درس ایشان یک روز رفتم – می آمد درمدرسه سپهسالار – که مدرسه شهید مطهری است حال – درس می گفت – من یک روزرفتم درس ایشان – مثل اینکه هیچ کاری ندارد، فقط طلبه ای است دارد درس می دهد؛ این طور قدرت روحی داشت. در صورتی که آن وقت در کوران آن مسائل سیاسی بودکه باید حال بروند مجلس و آن بساط را درست کند. از آنجا – پیش ما – رفت مجلس. آن وقت هم که می رفت مجلس، یک نفری بود که همه از او حساب می بردند. من مجلس آن وقت را هم دیده‌ام. کانه مجلس منتظر بود که مدرس بیاید؛ با اینکه با او بد بودند، ولی مجلس کانه احساس نقص می کرد وقتی مدرس نبود. وقتی مدرس می آمد، مثل اینکه یک چیز تازه ای واقع شده. این برای چه بود؟ برای اینکه یک آدمی بود که نه به مقام اعتنا می کرد و نه به دارایی و امثال ذلک ؛ هیچ اعتنا نمی کرد؛ نه مقامی او را جذبش می کرد، نه دارایی  ایشان وضعش این طور بود که – برای من نقل کردند این را که -داشت قلیان خودش را چاق می کرد. خودش این طور بود. ۱۳۶۱

*  آیا می توان در رابطه با تبلیغ از کاندیداها از وجوهات شرعیه و بیت المال و یا از اموال دولتی وعمومی که در اختیار نهادهای گوناگون است استفاده نمود؟
معذلک باید مردم را برای انتخابات آزاد گذاریم، و نباید کاری بکنیم که فردی بر مردم تحمیل شود. بحمدالله مردم ما دارای رشد دینی و سیاسی مطلوب می باشند، و خود افراد متدین و درد مستضعفان چشیده وآگاه به مسائل دینی – سیاسی و همگام با محرومین را انتخاب خواهند کرد. و در چنین اوضاعی هیچ فرد و گروهی و هیچ نهاد و سازمان و حزب و دفتر و تجمعی نمی تواند درحوزه انتخابات دیگران دخالت نماید، و برای غیر حوزه خود فرد یا افرادی را کاندیدا نموده و از آنان تبلیغ نماید. در شرایط کنونی، اینجانب به هیچ وجه و به هیچ کس اجازه نمی دهم تا از سهم مبارک امام – علیه السلام – و یا از اموال دولت و اموال دفاتر و سازمانها و مجامع و اموال عمومی خرج انتخابات کند. باید مردم را برای شرکت در انتخابات تشویق کرد. ۱۰ تیر ۱۳۶۶

*   قانونهایی که در مجلس تصویب می شوند، کدام قشر جامعه را باید در بر بگیرد؟
امید آن است که رسیدگی به حال مستضعفین و مستمندان کشور که قسمت اعظم ملت مظلوم را در بر می گیرد در راس برنامه ها قرار گیرد، و در نخستین مجلس شورای اسلامی طرحهایی جدی در رفاه حال این طبقه محروم داده شود، و از طرف دولت منتخب شما بدون مسامحه به مورد اجرا گذاشته شود تا در پیشگاه خداوند متعال، بعضی از دیون خودتان را به این طبقه عزیز – که جان خود را برای اسلام و آزادی و استقلال کشور در طبق اخلاص گذاشته و پیروزی را برای انقلاب اسلامی به ارمغان آوردند -ادا کرده باشید طرحها و پیشنهادهایی که مربوط به عمران و رفاه حال ملت خصوصا مستضعفین است انقلابی و با سرعت تصویب کنید، و از نکته سنجیها و تغ ییر عبارات غیر لازم که موجب تعویق امر است اجتناب کنید، و از وزارتخانه ها و ماموران اجرا بخواهید که ازکاغذ بازیها و غلط کاریهای زمان طاغوت اجتناب کنند و رفاه ملت مظلوم وعقب افتادگیهای آنها را به طور ضربتی تحصیل و ترمیم کنند. ۷/ ۴/ ۵۹

*  جایگاه مجلس در میان دیگر قوا در حکومت چگونه است؟
و من تکرار می کنم مجلس بالاترین مقام است در این مملکت. مجلس اگر رای داد وشورای نگهبان هم آن رای را پذیرفت، هیچ کس حق ندارد کی کلمه راجع به این بگوید. من نمی گویم رای خودش را نگوید؛ بگوید؛ رای خودش را بگوید؛ اما اگربخواهد فساد کند، به مردم بگوید که این شورای نگهبان کذا و این مجلس کذا، این فساداست، و مفسد است کی همچو آدمی، تحت تعقیب مفسد فی الارض باید قرار بگیرد. این مجلس ما حصل خون کی جمعیتی است که وفادار به اسلام بودند؛ و این مجلس عصاره زحمتهای طاقت فرسای این ملت مسلمان بوده است؛ این مجلس فراهم آمده از الله اکبر های مردم است؛ اگر بنا باشد که این مجلس فراهم آمده از «الله اکبر» مردم قدمی برخلاف اسلام بگذارد، این مجلس مجلسی خواهد بود که برخلاف مسیرمسلمین عمل کرده. با تمام قدرت، بدون اینکه ملاحظه از احدی و از مقامی بشود، مجلس باید مسائل را طرح بکند. و رد و بدل و انتقاد صحیح، بدون جار و جنجال، بدون هیاهو، مسائل را بگویند. ۶/ ۳/ ۶

* برکاتی که شامل حال نظام اسلامی و عموم ملت شده است، متاثر از کدام تفکر و دیدگاه و کدام نوع زندگی است؟  آن نوع زندگی که مایه سعادت بشریت می شود چطور محقق می شود؟
آن مقداری که برکات از کوخها در دنیا منتشر شده است هیچ در کاخها پیدانمی شود. ما کی کوخ چهار پنج نفری در صدر اسلام داشتیم ، و آن کوخ فاطمه زهرا -سلام الله علیها – است. از این کوخها هم محقرتر بوده لکن برکات این چی است ؟ برکات این کوخ چند نفری آن قدر است.

که عالم را پر کرده است از نورانیت و بسیار راه دارد تاانسان به آن برکات برسد. این کوخ نشینان در کوخ محقر، در ناحیه معنویات آن قدر درمرتبه بالا بودند که دست ملکوتیها هم به آن نمی رسد؛ و در جنبه های تربیتی آن قدر بوده است که هرچه انسان می بیند برکات در بلاد مسلمین هست و خصوصا در مثل بلاد ماها،اینها از برکت آنهاست . خود رسول اکرم – صلی الله علیه و آله و سلم – که در راس همه واقع است زندگی کوخ نشینی داشته است. خیال نشود که کی اتاق، حتی کی اتاق نظیراتاق متوسط این جامعه داشته اند. چند تا حجره داشته اند، حجره های محقر. و این شخص عالی مقام از همین حجره محقر نورش به ملک و ملکوت افتاده است و سعه تربیتش در تمام جهان توسعه پیدا کرده است.

*  چگونه می شود مجلس به سمت انحراف از آرمانهای اصیل انقلاب تمایل پیدا می کند؟
هر امری کم کم به انحراف کشیده می شود و چنین نیست که یکدفعه انحراف واقع شود. در خود انسان نیز چنین است که شیطان و نفس اماره بتدریج از عمل به مکروهات و بعد از آن به صغایر و از آنجا به بالاتر انسان را منحرف می کنند. در مجلس سابق دوره اولش بهتر بود، لکن در هر سال چیزی به آن اضافه و یا از آن کم شد تا رسید به آنجا که مجالس اخیر قبل از انقلاب  را دیدیم. شما ازاول اگر جلوی فساد را نگیرید معلوم نیست که به وضع سابق منتهی نشود. البته باید عاقلانه باشد که مسئله حادی پیش نیاید. ۱۴ / ۸/ ۶

*  برای جلوگیریاز انحراف باید چه کرد؟
ما باید راه مستقیم اسلام را بگیریم و مطالعات اسلامی داشته باشیم، یا از کسانی که مطالعات اسلامی دارند یاد بگیریم که آیا سرمایه داری تا چه حدود در اسلام قبول شده است و اسلام درباره او چه می گوید، و کمونیست را اصل اسلام قبول دارد یا قبول ندارد. اگر کی مکتب انحرافی، ما را در تحت تاثیر خودش قرار بدهد، ما از اسلام غافل شده ایم. توجه بکنیم که ما تحت تاثیر کی مکتبی از مکتبهای دنیا واقع نشویم. ما تحت تاثیر قرآن باشیم، تحت تاثیر احادیث از ناحیه پیغمبر – صلی الله علیه وآله – اگر این طور بشود کارها زودتر می گذرد و کارها بهتر می گذرد؛ ۴/ ۱۱ /۶۱

*  نمایندگانی که به مجلس راه پیدا می کنند باید از لحاظ معیشت و وضع زندگی چگونه باشند؟
من فیلمی که دیشب از مرحوم رجایی گذاشته بودند و منزلش را نشان می دادند – یک دفعه دیگر هم مثل اینکه دیدم این را – بعضی از اشخاصی که پیش من بودند، می گفتند: ما رفتیم منزل آقای رجایی، این خوب نشان می داد، آنجا به این اندازه نیست؛ وقتی بنا شد که کی نفر رئیس جمهورشده یا کی نفر نخست وزیر است، آقا منزلش آنطوری است و وضع عادی اش این طوری است، این دیگر نمی شود که از یک قدرت بزرگی بترسد. برای چه بترسد؟ این را که از او نمی گیرند. آن باید بترسد که می خواهد چپاول کند و می خواهد یک حکومت کذایی بکند، آن باید بترسد. اما رجایی – خدا رحمتش کند – و امثال اینها وباهنرو اینهایی که ما از دست دادیم، که این طور نبودند که زندگیشان جوری باشد که مبادا کی وقتی از دست ما برود؛ خاضع بشوند پیش دیگران و برای اینکه زندگی رابیشترش بکنند زورگویی کنند به مردم.

*  نمایندگان مجلس و دیگر مسوولین نسبتشان با مردم کوچه و بازار وعموم ملت چطور باید باشد؟
اینهایی که شما را به وزارت رسانده اند – با اینکه وزارت الان کی چیز مهمی نیست پیش شما – اینهایی که قدرتمندها را بیرون کردند، اینهایی که همه آن اشخاصی که مقدرات کی کشور در دستشان بود و ما را و شما را و همه کشور را به تباهی کشیده بودند، آنها را بیرون زدند، اینها را باید ما قدرشان را بدانیم؛ یعنی نگه شان داریم. برای خدا، برای اسلام، برای حیثیت خودتان، برای حیثیت کشورتان، باید این سر و پابرهنه ها را نگه شان دارید؛ اینهایی که بعد از همین که هر شهیدی شما پیدا می کنید، آن طور برایش تظاهرات می کنند، آن طور برایش – عرض بکنم – به سر و سینه خودشان می زنند، که می بینید نشان می دهند. کی همچو ملتی را باید با همین وضع نگه داشت واین به دست امثال شماست که این طور باقی بماند. اگر کی وقت سر خورده بشوند ازدولت و خیال کنند که دولت دارد برای خودش کی کارهایی انجام می دهد و برای مانیست و چطور، آن وقت هست که شما هر کدامتان – خدای نخواسته – از بین بروید، کی کسی برایتان فاتحه نمی خواند.

شما کاری بکنید که بعد از مردنتان هم این طور وضع مردم باشد با شما؛ بعد از شهادت هم – اگر نصیبتان شد – مردم با شما این جور باشند. پیش خدا، این ارزش دارد. وقتی خدای تبارک و تعالی دید که کی جمعیتی ایستاده اند و فریاد می زنند، توی سرشان می زنند که رجایی چه، خدا به رجایی رحم خواهد کرد. اگر – خدای نخواسته – هم آن کی اشکالاتی در آن باشد، به همین، خدا رحم می کند. ۷/ ۶/ ۶

*  در طرفداری از گروهها و جریانهای خاص کدام وجه بیشتر باید مد نظر باشد؟ به طور صریحتر شرایط طرفداری از گروهها و جبهه ها در درون گفتمان انقلاب چگونه است؟
انسان ناچار سه جور نظر دارد: کی نظری که نظر بیطرف است. این کی نظر است. ییک هم نظر طرفداری از کی روش، از کی جریان؛ کی نظری هم مخالفت با کی روش و کی جریان؛ نظر بیطرف و نظر طرفداری از کی مسئله و نظر طرفداری از کی مسئله دیگر. نظری که حب باشد به کی جریانی، یا بغض باشد به کی جریانی، این نظرنمی تواند کی نظر سالم باشد؛ حب الشی یعمی و یصم. بغض هم همین طور است؛ نور عقل را خاموش می کند. حب مفرط به کی روشی اسباب این می شود که خود آن کسی که حب دارد توجهی به این ندارد که از مبداء حب دارد این مطلب صادر می شود و این مطلب حق نیست ؛ مطلبی است که از راه حب است. و خواه یا ناخواه این نظر، نظر صائب نیست. انسان خودش را نمی تواند بشناسد به این زودیها؛ انسان تا آخر عمرش، تا آن وقتی که از این دنیا خارج می شود، گرفتار کی مسائلی در باطن خودش هست که خودش هم نمی تواند بفهمد. باید عرضه کند خودش را انسان به کسانی که بی نظر هستند. اگر نظراز راه حب شد، همیشه دنبال این می رود که آن مطلبی را که مربوط به آن روشی است که این دوست دارد آن روش را، آن مطلب را، به هر عنوانی که هست ثابت کند، ولو اینکه این عنوانی که هست عنوان خلاف باشد، خلاف اخلاق باشد، خلاف منطق باشد. آنی هم که بغض به کی روشی دارد نظرش نظر سالم نیست، آن هم دنبال این است که آن طرفی که مورد بغض اوست و آن روشی را که نمی پسندد، با هر توجیهی که باشد، آن راتصحیح کند.

*  مبنای عمل نمایندگان باید چه باشد؟
روی قانون عمل بکنند. این قانونی که ملت برایش رای داده است. همین رای نداده است که توی طاقچه بگذارید و کاری به آن نداشته باشید، بروید مشغول کار خودتان بشوید.این قانون باید دست همه باشد و همه حدود را قانون معین بکند. قانون برای مجلس حدود معین کرده است، تخلف از این حدود نشود. برای رئیس جمهور تحدید کرده، حدود قرار داده، او هم تخلف نکند. برای نخست وزیر و امثال اینها و دولتها حدود معین کرده. آنها هم نباید خارج بشوند. هر که خارج بشود از حدود، باید این را تنبه بدهند،هدایت کنند آن را. ۴/ ۳/ ۵

* اگر کسی بگوید من قانون را قبول ندارم، آنوقت تکلیف چیست؟
نمی شود از کسی پذیرفت که ما قانون را قبول نداریم. غلط می کنی قانون را قبول نداری! قانون ترا قبول ندارد. نباید از مردم پذیرفت، از کسی پذیرفت، که ما شورای نگهبان را قبول نداریم . نمی توانی قبول نداشته باشی .مردم رای دادند به اینها، مردم شانزده میلیون تقریبا یا کی قدری بیشتر رای دادند به قانون اساسی . مردمی که به قانون اساسی رای دادند منتظرند که قانون اساسی اجرا بشود؛ نه هر کس از هر جا صبح بلند می شود بگوید من شورای نگهبان را قبول ندارم ، من قانون اساسی را قبول ندارم ، من مجلس را قبول ندارم، من رئیس جمهور را قبول ندارم، من دولت را قبول ندارم . نه ! همه باید مقید به این باشید که قانون را بپذیرید، ولو برخلاف رای شما باشد. باید بپذیرید، برای اینکه میزان اکثریت است ؛ ۶/ ۳/ ۶۰

*  انتخابات نزدیک است و هیاهو و غوغا سالاری برخی نمایندگان و کاندیدا ها فضا را پرکرده ،در این فضا که شاید غبار آلود به نظر برسد چه باید کرد؟
این هیاهوها که در عالم هست ، اینها همیشه بوده است و همیشه هم خواهد بود، لکن آن که باقی است خداست و اعتماد به خدا، شما این اعتماد را حفظ کنید و مشکلات را باتدبیرهایی که دارید حل کنید. و امیدوارم که خداوند همه را تا یید کند، وقتی برای خداباشد تا یید می کند. وقتی کار برای خدا باشد، ما چه پیروز بشویم چه نشویم، کارمان برای خداست، ما تکلیف ادا کردیم. ما می دانیم که از عهده شکر خدانمی توانیم به در بیا ییم. من خودم را عرض می کنم ؛ من شهادت می دهم که خودم تاکنون دو رکعت نماز برای خدا نخوانده ام، هرچه بوده برای نفس بوده. دلیلش هم این است که چنانچه جنت و ناری نباشد، آیا ما باز همان طور مشغول می شویم به دعا یا خیر؟ دعای ماآنی که هست برای این است که خدای تبارک و تعالی به ما عنایت کند و به ما روزی کند بهشت را و محترز کند از جهنم. آنی که غایت آمال ماست همین است و الا برای خدا آن وقت معلوم می شود که اگر کلید بهشت و جهنم را به شما بدهند و بگویند که شما مختارید و هیچ کس از شما به جهنم نمی رود، هیچ کس از شما هم از بهشت محروم نیست، آن وقت آیا ما باز قیام می کردیم به دفع شهوات؟ قیام می کردیم به خواندن نماز؟ اینها پیش خود ماست. من خودم می دانم که نیست این جور؛ نیستم این طور. امیدوارم که خداوندبه شما توفیق بدهد. اتکال به خدایتان زیاد بشود و هر چی دارید از خداست و از خدابخواهید و من دعاگوی شما هستم. در مواقعی که وقت دعاست به شما دعا می کنم وامیدوارم خداوند مستجاب کند. ۱۳ / ۳/ ۶

*  مهمترین تهدید برای نظام جمهوری اسلامی چه زمانی اتفاق می افتد؟
آن روزی که رئیس جمهورما خدای نخواسته، از آن خوی کوخ نشینی بیرون برود و به کاخ نشینی توجه بکند، آن روز است که انحطاط برای خود و برای کسانی که با او تماس دارند پیدا می شود. آن روزی که مجلسیان خوی کاخ نشینی پیدا کنند خدای نخواسته، و از این خوی ارزنده کوخ نشینی بیرون بروند، آن روز است که ما برای این کشور باید فاتحه بخوانیم. ما درطول مشروطیت از این کاخ نشینها خیلی صدمه خوردیم. مجلسهای ما مملو از کاخ نشین بود و در بینشان معدودی بودند که از آن کوخ نشینها بودند، و همین معدودی که ازکوخ نشینها بودند از خیلی از انحرافات جلو می گرفتند و سعی می کردند برای جلوگیری آن روزی که توجه اهل علم به دنیا شد و توجه به این شد که خانه داشته باشم چطور، وزرق و برق دنیا خدای نخواسته در آنها تاثیر بکند، آن روز است که باید ما فاتحه اسلام را بخوانیم . ۱/ ۱/ ۶۲

**     رهبر انقلاب: نماینده مردمی نباید بگذارد یک طبقه برخوردار اشرافیِ جدید در مملکت ایجاد شود

*  تقوای جمعی تا چه حد ضروری است؟چرا روی طرح نظارت بر نمایندگان تایکد دارید؟
تقواى جمعى این است که جمعها مراقب خودشان باشند. جمع به حیث جمع، مراقب خودشان باشند. بىمراقبتى جمعها نسبت به مجموعه ى‌ خودشان، موجب میشود که حتّى آدمهائى هم که در بین آن جمعها تقواى فردى دارند، با حرکت عمومىِ آن جمعها بغلتند و به جائى بروند که نمیخواهند. در طول این سى سال، ما از این ناحیه ضربه خورده ایم. ىکی از جاهائى که ضعف نشان داد هایم، همین بوده. در ده ههاى قبل، کی جریانى در کشور وجود داشت به نام جریان چپ. آنها شعارهاى خوبى هم میدادند، اما خودشان را مراقبت نکردند و تقواى جمعى به خرج ندادند. در میانشان آدمهائى بودند که تقواى فردى هم داشتند، اما نداشتن تقواى جمعى، کار آنها را به جائى رساند که فتن هگرِ ضد امام حسین و ضد اسلام و ضد امام و ضد انقلاب توانست به آنها تیکه کند! آنها نیامدند شعار ضد امام و ضد انقلاب بدهند، اما شعار دهنده ى‌ ضد امام و ضد انقلاب توانست به آنها تیکه کند؛ این خیلى خطر بزرگى است. آنها غلتیدند. بنابراین تقواى جمعى لازم است. ۹۰

*  چرا باید نمایندگان و مسوولین جامعه بیشتر از بقیه در رعایت خط تقوا مراقبت کنند؟
عزیزان من! بدانید که هیچکدام از ما مصون و معصوم از بروز فساد نیستیم؛ حتى انسانهاى صالح و انسانهاى مؤمن که در آن روایت دارد: «والمخلصون فى خطر عظیم ۱(» (. وقتى که مخلصین در خطرند، تکلیف ما معلوم است دیگر! دائم باید مراقب خودمان باشیم. فساد گاهى از کی نکته کوچک شروع م ىشود، بعد در انسان توسعه پیدا م ک‏ىند و متسرّب م ىشود. کی وقت انسان احساس م ک‏ىند که یا رفته است، یا در شُرف رفتن است؛ آن وقت تصمی مگیرى هم مشکل م ىشود. خداى نکرده در هنگامى که انسان بفهمد بیمارى نفوذ کرده، دیگر تصمی مگیرى هم سخت م ىشود. باید مراقب بود؛ این مراقبت همان چیزى است که همه ادیان و سرتاسر قرآن و نهج البلاغه متوجه به آن است؛ یعنى همان تقوا. این که مىبینید امیرالمؤمنین در دوران حکومت خود این همه به تقوا امر میکند – که شاید کمتر موضوعى در نه جالبلاغه به قدر تقوا مورد تأیید قرار گرفته است – همچنین در دعاها و روایات چقدر از خدا تقوا خواسته شده است و نیز در فرمایشهاى امام رضوان ا تعالى علیه آن همه درخصوص رعایت تقوا تذکّر داده شده است، به خاطر همین است که تقوا «حصار » است. تقوا، یعنى همان مراقبت دائمى شما از خودتان. این حصارى است به گرد شما. مبادا بگذارید این حصار شکسته شود؛ چون این جایگاه، جایگاه مهمّى است. ممکن است شما در سالهاى بعد هم همین مسؤولیتها را داشته باشید، ممکن است نداشته باشید؛ این مهم نیست؛ مهم این است که در هر لحظه اى – تا آن ساعت آخر و روز آخر – که شما این مسؤولیت را دارید، این را رعایت کنید. ۱۳۷۸

*  آیا مساله معیشت در اولویت است؟
بله، مسأله معیشت قطعاً در اولویّت اوّل است. معیشت که نبود، دین هم نیست؛ اخلاق هم نیست؛ حفظ عصمت و عفت هم نیست؛ امید هم نیست. کسى را که به موقعیتى دست پیدا کرده، به خاطر این که براى رفع نابسامانى و فقر، تلاش و مجاهدت کند و شب و روزِ خودش را صرف نماید، ملامت نخواهند کرد. اولویّتها را پیدا کنید. مسائل اساسى جامعه اینهاست.

عزیزان من! شما بدانید که دشمن شما، دشمن این انقلاب، دشمن این نظام، بُرنده ترین حرب هاى که در اختیار خواهد داشت، فقر و گرفتارى اقتصادى مردم است. روى این مسأله باید فکر کرد. گرفتاریهاى اقتصادى مردم، همین بیکاری اس است که در کلمات شما تکرار مىشود و درست هم هست؛ همین کمبودها و همین مشکلات فراوان است. البته فسادهاى گوناگون، سوءاستفاده هاى گوناگون، تبعیضهاى گوناگون، مشکلات ادارى و مشکلات قضا ىی هم در کنارش هست. اولویّت اوّل براى شما این است که امید مردم را حفظ کنید. اولویّت اوّل این است که شکم مردم را سیر کنید. مىشود نشست و حرفهاى روشنفکرى زد: اگر فلا نطور نشود، فلا نطور نخواهد شد؛ اگر چنین نشود، چنان نخواهد شد؛ اما باید دید واقعیت چیست. ۱۳۷۹

* وظیفه مردم در انتخابات پیش رو چیست؟
مردم عزیزمان در سراسر کشور این رفتارها را در نامزدهاى انتخابات تفرس کنند، دنبال کنند، دقت کنند. نامزد انتخابات باید با قصد خدمت وارد شود. اگر با قصد قدر تطلبى و جمعک‌ردن پول و مسائل گوناگون و انگیز ههاى ناسالم دیگر وارد شود، به کشور خدمت نم کیند. نامزد انتخابات باید با انگیزه ى‌ خدمت وارد شود؛ این را باید تشخیص داد، باید فهمید، باید حدس زد. اگر چنانچه نامزدها به مراکز ثروت و قدرت متصل شوند، کار خراب میشود؛ همچنان که امروز در به اصطلاح دموکراسی های دنیا، در آمریکا و غیر آمریکا این رسم هست؛ کمپانی ها و پولدارها به نامزد انتخابات در ریاست جمهورى یا در انتخابات کنگره پول میدهند، ولى او در مقابل آنها متعهد است. آن رئیس جمهورى که با پول دستگا ههاى گوناگون و مراکز ثروت سر کار بیاید، در مقابل آنها متعهد است.

آن نماینده ى‌ مجلسى که با پول فلان شرکت و فلان کمپانى و فلان ارباب و فلان پولدار توى مجلس بیاید، مجبور است آنجائى که آنها لازم میدانند، قانون جعل کند، قانون بردارد، توسعه و تض ییق در قانون بکند. این نماینده به درد مردم نمیخورد. نه باید به مراکز ثروتهاى شخصى متصل بود، و نه به طریق اولى به ثروتهاى عمومى. کسى بیاید از پول بی تالمال مصرف کند، براى اینکه به وکالت مجلس برسد؛ این دو برابر اشکال دارد، اشکال مضاعف دارد. اینها را باید مردم مراقب باشند. البته هر کسى را هم نمیشود متهم کرد. بگوئیم آقا این وابسته ى‌ به فلا نجاست، این وابسته ى‌ به فلان کس است، این فلان پول را خرج کرده؛ باید اینها هم روشن شود، باید ثابت شود.

مردم باید چشمها را باز کنند، ملتفت باشند. خوشبختانه مردم ما بیدارند. افرادى که میتوانند انسان را خاطرجمع کنند، بین انسان و خدا حجت براى انسان درست کنند، انسان به اینها اطمینان کند؛ آنجائى که خودش میتواند تحقیق کند، تحقیق کند. اینها لازم است. باید دقت شود. انشاءالله انتخابات خوبى انجام بگیرد؛ انتخابات پرشور، با حضور مردم. مردم درست بشناسند، درست انتخاب کنند و ا نشاءالله مجلسى تشیکل شود باب نظام اسلامى. و به لطف الهى ا نشاءالله همین جور هم خواهد شد. ۱۹ / ۱۰ / ۹

* آیا معیاری برای وحدت در مباحثات مجلس شورای اسلامی وجود دارد؟
چهارچوب هم چهارچوب قانون است. قانون هم در درجه اول، قانون اساسى است. این چهارچوب را رعایت کنید. بنده آن روز هم به جوانان دانشجو گفتم که قانون آمده تا جاى صداى کلفت را بگیرد  کسى با صداى کلفت در هر موضعى که هست، بگوید این طور باید بشود! خیال هم نکنید که استبداد و دیکتاتورى و صداى کلفت و افزون طلبى، مخصوص کسانى است که در رأس نظامند؛ نخیر، در بدنه نظام هم چنین چیزهایى وجود دارد و همه جایش هم بد است. خوى پادشاهى، خوى استبداد در همه جا بد است؛ در هر جا زشت است؛ به هر شکلى که باشد، بد است. قانون آمده جلو این مسائل را بگیرد. بر طبق قانون و در چهارچوب آن باید حرف زده و عمل و رفتار شود و حل و فصل هم به وسیله قانون صورت گیرد. این بهترین معیار وحدت است .  ۱۳۸۲

* عمده وظیفه نماینده مجلس به چه مسئله ای متوجه باشد؟
وظیفه اصلى در نمایندگى، «قانونگذارى» است. البته نظارت بر اجرا و از این قبیل چیزها هم هست. آنها هم بسیار مهم است. اما چیزى که رکن اداره کشور است، عبارت است از وضع قوانین. اینکه نمایندگان، از همه گوشه و کنار کشور انتخاب مىشوند، به آن خاطر است که مصالح همه کشور در «قانون» متجلّى شود. یعنى نماینده شأنش این است که قانونى را بگذراند که این قانون، بتواند کشورى را که داراى مناطق فقیر و دوردست و مناطقى با اقتضائات گوناگون است، اداره کند. ۱۳۷۱

*   دشمن بیشتر سعی می کند از کدام بخشها سوگیری کند؟
واقعیتهاى دشوار اقتصادى و مشکلات مردم است، که آنها سعى می کنند این نکته را به اثبات رسانند که بالاخره مشکلات اقتصادى گریبان دستگاه را خواهد گرفت و نظام جمهورى اسلامى را به بن بست خواهد رساند و مردم را دچار سردى و خمودى خواهد کرد! من برخلاف بعضى از تحلیلها، احتمال می دهم که دشمن براى اینکه  مردم را از ادامه ى‌ ای راه و این حضور مأیوس و پشیمان کند، حتّى مشکلات جدید اقتصادى را بر ما تحمیل نماید. هیچ بعید نیست مشکلاتى را براى فروش نفت، تهیه ى‌ مواد اولیه و کالاهاى ضرورى به وجود آورد، تا فشار را بر مردم زیاد کند. دولت و مجلس و مسؤولان باید دست به دست هم دهند و بهترین راهها و موفقترین شیوه ها را جستجو کنند، تا مشکلات اقتصادى مردم کم شود؛ نمی گوییم بکلى از بین برود؛ چون در کوتاه مدت، چنین چیزى میسر نیست. ۱۳۶۹