به گزارش “دانشجوآزاد” به نقل از پارس ناز؛ اولین برنامه تلویزیونی ماه عسل در حالی پخش شد که شش بازیگر زن و مرد سینما و تلویزیون بعنوان مهمان در این برنامه حضور داشتند . هدف از دعوت این بازیگران شرکت در طرح خیریه محسنین بود .

طرح محسنین سال گذشته اولین بار در ماه عسل۹۴ عنوان شده بود و با اعلام این همیاری ، تنها در ۵ روز ۲۷۰ هزار کودک بی‌سرپرست یا بدسرپرست تحت سرپرستی معنوی خیرین قرار گرفتند. از میان برخی از هنرمندانی که در این طرح «ماه عسل» را یاری کردند.

می‌توان به فریبا کوثری ، بهنوش بختیاری ، حمید گودرزی ، ماه‌چهره خلیلی ، سیاوش خیرابی و امیرحسین رستمی اشاره کرد.حضور این بازیگران با ده‌ساله شدن «ماه عسل» همراه بود و هرکدام ازآنها در ابتدای صحبتشان علیخانی را برای تهیه و اجرای احسان علیخانیدر اولین برنامه ماه عسل ٩۵ از میهمانان بازیگر زن برنامه خواست تا موضوعاتی که دوست دارند در طول این سی روز مطرح شود را بیان کنند.

بهنوش بختیاری درحالی که برای مطرح کردن موضوع دلخواهش دودل بود با تأملی گفته است:«خیلی دوست داشتم شما درباره بیماری”ترنس”ها می توانستید صحبت کنید.

خانم هایی که ظاهر زنانه دارند و روحیه مردانه و بالعکس. این یک آسیب اجتماعی است که وجود دارد و تعداد این أفراد هم کم نییست.

ببخشید که این موضوع را گفتم.»علیخانی پس از این پیشنهاد به بختیاری توضیح داده است :«چرا عذرخواهی می‌کنید؟درباره این مسئله استفتائات شرعی انجام شده و ممکن است عده ای هم درگیر آن باشند.»

بختیاری عنوان کرد تعداد این أفراد کم نیست و خودش هم می خواهد درباره این موضوع مستندی بسازد. او همچنین با ارائه پیشنهاد و أیده ای دیگر به علیخانی گفت:«من خیلی دوست دارم شما در «ماه عسل» درباره خودکشی و افسردگى های فراوان برخی از آدمهای کشورم هم صحبت کنید که آمارش هم کم نیست.»

علیخانی در پاسخ گفت:«ممنون که صراحت به خرج دادید،هرچند که من با شما در جمعیت آماری این پدیده ها تفاهم ندارم.»اما بهنوش بختیاری می‌گوید رسالتی که به خاطر پیوستن به طرح محسنین بر دوشش بوده باعث شده او را مشتاق به رفتن به «ماه‌عسل» کند.

او درباره کیفیت این برنامه میان دیگر برنامه‌های تلویزیون گفت:«این برنامه پر از نقطه قوت است و اگر کسی می گوید «ماه عسل» را دوست ندارد فکر می‌کنم حرفش با بدجنسی همراه است.

به نظرم احسان علیخانی باید خط قرمزها را بیشتر رد کرد و از تیمش بخواهد سوژه‌هایی درباره خانم‌هایی که دارند از راه های پرخطر امرار معاش می‌کنند، هم پیدا کند و به برنامه دعوت کند.»

او ده‌سالگی این برنامه را یکی از افتخارات تلویزیون دانسته است و گفت:«من سوژه احسان و سولماز ، سوژه امین آقا فرزانه و چند سوژه دیگر از این برنامه را در طول این سالها خیلی دوست داشتم و آن را پسندیدم.ضمن اینکه رویکرد این برنامه به درستی پیش می رود و دلیلی ندارد که بی‌جهت بخواهد به سمت طنز و یا خنده‌دار شدن برود.

این برنامه درباره لایه‌های پنهان اجتماع صحبت می‌کند و فکر می‌کنم آدم‌هایی که به این برنامه آمدند ، می‌خواهند با مردمشان درد و دل کنند و دلیلی ندارد که بخواهیم خرده بگیریم که چرا این دردودل‌ها فضای برنامه را غمگین می‌کند. این خاصیت صحبت از مردمان زیرپوست شهر است.این برنامه تحسین کردند.»