به گزارش “دانشجو آزاد“به نقل از ایسنا، سلولز حاصل از باکتری‌ها و یا سلولز باکتریایی، یکی از پلیمرهای زیستی است که جایگزینی نویدبخش برای سلولزهای گیاهی(الیاف چوب و مواد لیگنوسلولزی) در کاربردهای خاص نظیر پزشکی، لوازم آرایشی، کاغذ، صنایع غذایی کاربردهای دیگر به شمار می‌رود. خصوصیات منحصر به فرد فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی سلولز باکتریایی، نظیر خلوص و تبلور بالاتر و امکان پلیمریزاسیون بهتر، آن را از سایر انواع سلولزها متمایز می‌کند.

دکتر فرانک محمدکاظمی مجری طرح، با بیان اینکه تولید این محصول در مقیاس تجاری و انبوه از اهمیت بسزایی برخوردار است، عنوان کرد: «در این پژوهش سعی بر استفاده از روش و فرمولاسیونی، جهت افزایش تولید سلولز با ویژگی‌های مطلوب شده است. برای این منظور از محیط‌های کشت مختلف و منابع متفاوت کربن در تولید سلولز باکتریایی استفاده شده است.»

نتایج این تحقیقات امکان تولید نانوسلولز با هزینه‌ کمتر و خواص مطلوب‌تر را ارائه می‌دهد، ضمن اینکه بازده تولید نیز به این روش افزایش می‌یابد.

صنایع غذایی و دارویی، پزشکی، مهندسی بافت، تصفیه آب و نیز تولید کنندگان انواع مختلف کامپوزیت‌ها می‌توانند از نتایج این طرح استفاده کنند.

محمدکاظمی در توضیح نحوه‌ی تولید این سلولزها گفت: «همانگونه که اشاره شد این کار با هدف بررسی شرایط مختلف کشت جهت تولید ساده، کم هزینه و پر بازده نانوسلولز باکتریایی توسط سویه بومی صورت گرفته است. در این راستا از منابع کربن مختلف از جمله گلوکز، ساکارز، مانیتول، شیره‌ خرما و … در محیط‌های کشت مختلف استفاده شد. بازده تولید، خصوصیات ساختاری، مورفولوژیکی و حرارتی سلولز باکتریایی تولیدی از جمله موارد ارزیابی شده در این طرح است. همچنین روش‌های دستگاهی پراش اشعه ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FE-SEM) و آزمون حرارتی (TGA) جهت تأیید نتایج به کار رفته است.»

به گفته‌ این محقق، سلولز باکتریایی تولیدی خواص منحصر به فردی از جمله خلوص، کریستالیته‌ بالا و ساختار شبکه‌ سه بعدی با میکروفیبریل‌های نانوساختار دارد و پهنای میکروفیبریل‌ها بین ۲۹ تا ۷۷ نانومتر است. از طرفی طبق نتایج، مقاومت حرارتی نمونه‌های تولید شده بسته به شرایط و روش تولید متغیر است.

دکتر فرانک محمدکاظمی- عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی، دکتر کاظم دوست حسینی- عضو هیأت علمی دانشگاه تهران، دکتر مهرداد آذین و دکتر علیرضا عشوری- اعضای هیأت علمی سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران در انجام این طرح همکاری داشته‌اند. نتایج این کار به ترتیب در مجلات‌ Carbohydrate Polymers (جلد ۱۱۷، شماره ۱، سال ۲۰۱۵، صفحات ۵۱۸ تا ۵۲۳) به چاپ رسیده است.

انتهای پیام/