میلاد عرب در گفتگو با “دانشجوآزاد” در رابطه با دیدار اخیر دانشجویان با رهبری گفت: رهبر معظم انقلاب در روز ۱۷خرداد۹۶ که مخاطب ایشان گروهی از دانشجویان و فعالان سیاسی دانشگاه های کشور بودند از عبارت «آتش به اختیار» استفاده کردند و باعث برداشت‌های متفاوت و گاه بی ربط از سوی دیگران شد.

دبیر سابق جامعه اسلامی دانشگاه شهید باهنر کرمان افزود: رهبر انقلاب در این دیدار فرمودند: «من به همه‌ آن هسته‌های فکری و عملیِ جهادی، فکری، فرهنگی در سرتاسر کشور مرتّباً می‌گویم: هرکدام کار کنید؛ مستقل و به‌قول میدان جنگ، آتش‌به‌اختیار.» حال سوال اینجاست که آتش به اختیار به چه معنا میباشد آیا آتش به اختیار”ی که رهبر انقلاب گفته اند را باید مترادف با خودسری و اقدامات فراقانونی و مجوز قانون شکنی دانست یا به معنای  اصطلاح «خودجوش» باشد که ایشان در سال‌های گذشته بارها آن را به کار بردند این را بدانیم رهبر انقلاب همواره بر رعایت قانون تأکید کرده و حتی رویدادهایی مانند حمله به سفارت عربستان را “بسیار بد و به ضرر اسلام و ایران” دانسته بودند.

وی در خصوص برخی برداشتهای غلط از سخنان رهبری توضیح داد:موضوع برداشت و تفسیر ناصحیح از بیانات رهبر معظم انقلاب نیز امر تازه ای نیست ولی در مورد این موضوع باید دانست بحثی که ایشان مطرح کردند به این معنی است که برای پیش بردن گفتمان انقلاب، چشم‌انتظار نهادهای حاضر و مورد انتقاد دانشجویان جلسه نباشید که دچار ناتوانی یا اختلال هستند، بلکه با همان توان و ظرفیتی که تشکل های دانشجویی و دانشجویان ارزشی دارند، به صورت خودجوش کار را به پیش ببرند یعنی سخن رهبری رفع انفعال از دانشجویان و افراد ارزشی دانشگاه و تشکل های انقلابی بود که برای پیش بردن گفتمان انقلاب، همه توقع و انتظار خود را به نهادهای حاضر گره زده بودند بنابراین نیروهای انقلابی باید چشم‌انداز خود را نسبت به مسائل فرهنگی تغییر اساسی بدهند.

عرب خاطرنشان کرد: در این تغییر اساسی، انتظارات بیش از آنکه متوجه نهادهای رسمی باشد، باید متوجه تک‌تک افراد باشد و هرکس بیش از آن که از صداوسیما و ارشاد و… سئوال کند که آنها چکار کرده‌اند، از خود سئوال کند که چه کرده است؟ پس واژه ی آتش به اختیار معنی بی قانونی و حرج و مرج را نمی دهد و این اولین بار نیست که رهبر انقلاب این تذکرات را میدهد الان چندین مقطع هست که ایشان تاکید دارند بر این مسئله مثلا رهبر انقلاب در دیدار نوروزی سال ۹۵ فرمودند«این مجموعه‌های خودجوش مردمی که کار فرهنگی می‌کنند که الان در سرتاسر کشور هزاران مجموعه خودجوش مردمی هست که دارند خودشان کار می‌کنند، خودشان فکر می‌کنند، خودشان تلاش می‌کنند و کار فرهنگی می‌کنند روزبه‌روز باید توسعه پیدا کنند؛ دستگاه‌های دولتی باید به اینها کمک کنند.» همچنین در  جمع دانش آموختگان دانشگاه افسری امام حسین(ع) که بیان کردند :«اینکه گفتیم جوان‌های مؤمن و حزب‌اللّهی و انقلابی کارهای فرهنگی خودجوش را رها نکنند و دنبال بکنند، و همه‌ دستگاه‌های فرهنگی کشور را دعوت کردیم و می‌کنیم که در این جهت حرکت کنند این جهاد بزرگ است جهاد کبیر است.»

دبیر سابق جامعه اسلامی دانشگاه شهید باهنر کرمان ادامه داد: این را بدانیم که اگر رهبری از واژه های نظامی درباره مسائل فرهنگی مثل قرارگاه و افسران جوان جنگ نرم و یا آتش به اختیار استفاده میکند این نیست که ایشان تفکر نظامی دارد و به مقوله و واژه های فرهنگی واقف نیستند ایشان مقوله ی فرهنگ و این کارزار را اگر مهمتر و خطرناک تر از میدان نظامی ندانند کمتر از مقوله ی نظامی هم نمیدانند.

وی با تاکید بر اهمیت فرهنگ نزد رهبری تشریح کرد: بنابراین فرمایش رهبری به تشکل ها و دانشجویان ارزشی دانشگاه ها درباره آتش به اختیار بودن نیروهای فرهنگی تأکید بر برنامه ریزی و فعالیت خودجوش فرهنگی دارد و در یک کلام باید گفت آتش به اختیار یعنی کار فرهنگی بدون امکانات حکومتی یعنی تلاش و کوشش شبانه روزی خالصانه با انجام یک کار پرحجم با مسیری ابتکاری و میانبر مانند شهید شوشتری و دیگر شهدا. البته در دیدار اخیر رهبری فرمودند که اگر فهمیدید که اقدامتان نادرست است از همان‌جا متوقّفش کنید و راه را برگردانید.

وی در پایان اظهار داشت: پس بدانیم اندیشه یک متفکر، حاصل یک منظومه فکری و همنشینی اصول و فروع در کنار یکدیگر است و برای درک دقیق عباراتی که چالش برانگیز است باید سعی کرد از سایر سخنان ایشان استفاده کرد و از تفسیر رای پرهیز کرد و بدانیم جماعتی ضد انقلاب و کژ فهم داخلی که از دایره ی این انقلاب بیرون رانده شدند و از این سخن رهبری سوء استفاده و صید سیاسی کردند اینان همانند که قرآن در حقشان فرمود: «فی قلوبهم مرض فزادهم الله مرضا» و آثار و نتایج آن طبعاً منجر به ریزشهای بیشتر برای خودشان می‌شود و باعث تضعیف و از هم گسیختگی بیشتر برای آنها هست و این چرخه معیوبی است که این جماعت گژ فهم و غیر انقلابی در آن گرفتار شده است.